Είχε ένα κόμπο στον λαιμό, στο μάτι μια θολούρα κι έναν περίεργο βόμβο στ' αυτιά, σαν κάποιος να του ψιθύριζε "Αγκελα Μέρκελ, Αγκελα Μέρκελ".
Δεν ήταν πως φοβότανε μην τάχα τον συλλάβουν, είχε φάει με το κουτάλι συλλήψεις επί χούντας, μέχρι ανοσίας. Πάντοτε τον αφήνανε, τόχε πλέον απωθημένο που δεν μπορούσε να θεωρηθεί επικίνδυνος. Απλά σαν νέος είχε από φυσικού του μια μάπα που εξιτάριζε την φαντασία των μπάτσων κι ένα ένοχο, χωρίς λόγο, ύφος. Τον άφηναν μετά από την εξακρίβωση των στοιχείων του, απογοητευμένοι κι αυτοί κι αυτός με το φτωχό ιστορικό του, ούτε καν μια αντίσταση κατά της αρχής δεν είχε στο ενεργητικό του. Μεγαλώνοντας όμως, μετά τη χούντα άλλαξε η όψη του και δεν τον τραβάγανε για αναγνώριση πια.
Από νέος στο μυαλό του έπλαθε σενάρια επαναστατικά για ένα κόσμο δίκαιο, με ίσες ευκαιρίες, με αξιοκρατία αλλά πάνω που ήταν έτοιμος να παλέψει για τον καινούργιο γενναίο κόσμο σκεφτότανε τα προσόντα του που θα τον καταδίκαζαν σε μια αιώνια μετριότητα και το άφηνε γι' αργότερα, όταν θα ήταν έτοιμος και πιο βελτιωμένος για την καινούργια, ιδανική κοινωνία.
Ετσι τα χρόνια πέρναγαν με αναβλητικότητα κι εναλλαγή των κομμάτων εξουσίας στη κυβέρνηση, ήταν κι αυτό μέσα στο παιχνίδι του πολιτεύματος, να δημιουργεί ψευδαισθήσεις και να μην προχωράει η αποφασισμένη επανάσταση πριν μελετήσει καλά τις διαμορφωμένες από την ψήφο των μελλοντικών επαναστατών συνθήκες.
Επειδή ο επαναστάτης μόνο στην επανάσταση δείχνει τον πραγματικό του εαυτό, συμμετείχε στο πολιτικό αλισβερίσι πολεμώντας το από μέσα. Η κομματική του ταυτότητα άλλαζε ανάλογα με την επαναστατικότητα των συνθημάτων που χρησιμοποιούσε κάθε κόμμα, το "Βυθίσατε το Χόρα" ήταν αυτό που τον είχε εμπνεύσει περισσότερο. Φανταζότανε τον εαυτό του μυστικό πράκτορα να υπηρετεί σαν ναύκληρος στο Χόρα και την ώρα που όλο το πλήρωμα κοιμότανε αυτός να έβγαζε τον πίρο του πλοίου καταδικάζοντας το σε αργή αλλά σίγουρη βύθιση.
Ωσπου να εκπαιδευθεί σαν μυστικός πράκτορας είχε πάρει ένα δάνειο με το οποίο αγόρασε ένα σπίτι, να έχει κάποιο χώρο για να προπονείται κατάλληλα, μακριά από αδιάκριτα μάτια. Η επόμενη εναλλαγή στην εξουσία ξύπνησε το κοιμώμενο τέρας του χρηματιστηρίου και η μεθεπόμενη το γιγάντωσε. Τι πιο επαναστατικό από το να κερδίσεις λεφτά από το άντρο του καπιταλισμού και μ' αυτά να χρηματοδοτήσεις την επανάσταση ; Νέο δάνειο, μετοχοδάνειο το λέγανε τώρα κι εκεί που η επανάσταση ήταν έτοιμη να πάρει σάρκα και οστά ήρθε το κραχ της Σοφοκλέους. Οι μετοχές από θησαυρός ξανάγιναν χαρτιά, η επανάσταση αναβλήθηκε, ήταν κι οι Ολυμπιακοί αγώνες στη μέση που δεν ευνοούσαν τέτοιες κινήσεις λογω υπερβολικής αστυνόμευσης. Οι αγώνες πέρασαν, το χρηματιστήριο δεν συνήλθε αλλά ευτυχώς υπήρχαν ακόμη τα καταναλωτικά δάνεια και η επανάσταση δεν έμεινε άφραγκη. Βέβαια το καινούργιο δάνειο έφτανε μόνο για να εξυπηρετεί τα παλιά, αλλά κι αυτό ήταν στο πνεύμα της επαναστατικής τακτικής να πολεμά το σύστημα από μέσα.
Μια μέρα σηκώθηκε βαρύς από το κρεβάτι και διαπίστωσε πως είχε χάσει πολύ από την νεανική αγωνιστικότητά του και μαζί τις φυσικές του δυνάμεις λόγω ηλικίας. Ο χρόνος δεν καταλαβαίνει από επαναστάσεις και πολιτικές. Η κρίση εκμηδένιζε κάθε είδους μισθούς και συντάξεις, το κόστος ζωής ανέβαινε συνεχώς και η μόνη επαναστατική διέξοδος ήταν να μη πληρώνει εφορία και τις δόσεις του δανείου. Τον στενοχωρούσε λίγο που ακολουθούσε την ίδια τακτική με τους μεγαλοκαρχαρίες που σκόπευε να εξοντώσει με την επανάστασή του αλλά στον πόλεμο όλα επιτρέπονται, πόσο μάλλον να πολεμάς τον εχθρό με τα ίδια του τα όπλα.
Κι ο καιρός πέρναγε μέχρι που μια άλλη επανάσταση πρόλαβε την δικιά του όπως κάποτε η χούντα των συνταγματαρχών πρόλαβε την χούντα των στρατηγών. Η εφορία μηχανοργανώθηκε κι άρχισε να απειλεί τους οφειλέτες με φυλακή και κατασχέσεις. Τρελλάθηκε. Πως ήταν δυνατόν το ελληνικό κράτος να κάνει μια τέτοια επανάσταση ; Αδύνατον. Κάποιος ξένος δάκτυλος των εχθρών της αιωνίας Ελλάδος το σκέφτηκε. Τότε το μάτι του έπεσε στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων που μονοπωλούσαν την επίσκεψη της Μέρκελ. Αυτή έφταιγε. Μόνο αυτή θα μπορούσε να αναγκάσει το κράτος να ζητήσει τα καθυστερούμενα. Κατάστρωσε γρήγορα ένα επαναστατικό σχέδιο για την εξόντωσή της αλλά διαπίστωσε πως το κέντρο θα ήταν κλειστό καθιστώντας αδύνατη κάθε προσέγγιση της γερμανίδας καγκελάριας.
Νικημένος, ντροπιασμένος και απελπισμένος αισθάνθηκε να χάνει όλη την επαναστατικότητά του. Προσπάθησε να φάει κάτι να συνέλθει αλλά είχε ένα κόμπο στον λαιμό, τίποτε δεν πήγαινε κάτω. Προσπάθησε να περάσει την ώρα του στο κομπιούτερ αλλά το βλέμμα του άρχισε να θολώνει. Ξάπλωσε κι άνοιξε το ραδιόφωνο. Αδύνατο να ξεχωρίσει ήχους, μόνο ένας βόμβος σαν κάποιος να του ψιθύριζε συνέχεια "Αγκελα Μέρκελ, Αγκελα Μέρκελ" ήταν το μόνο που άκουγε.
Φαντάστηκε την Μέρκελ σαν άγγελο να πετά πάνω από τα κεφάλια του Στουρνάρα και του Σαμαρά και να τους βάζει φωτοστέφανα, ο Τσίπρας τους κοίταζε μ' ένα παραπονεμένο βλέμμα. Φούσκωσε από επαναστατική περηφάνεια.
Τον πήρε ο ύπνος.
Το πρωΐ ήρθε ένας αστυφύλακας να τον συλλάβει, επί τέλους.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου