Οταν στην καθημερινή ζωή σου προσποιείσαι συνεχώς, στο δίωρό σου πάνω στην σκηνή σαν παίζεις κάποιον ρόλο, το πιο πραγματικό, το πρόσωπο σου βγάζεις
Τώρα προσποιείσαι, ζεις την ζωή ενός άλλου και σ' αρέσει. Πολύ σου αρέσει, σε λυτρώνει γιατί τώρα κάνεις ότι και στην καθημερινή σου ζωή, αλλά συνειδητά ! Τον εαυτό σου τον ελέγχεις ανά πάσα στιγμή, το ζεις και το βιώνεις βήμα-βήμα ακολουθώντας την χαραγμένη την πορεία κάποιου άλλου, όπως αυτός πορεύεται στο έργο.
Δεν ξεγλιστράει με το απρόοπτο η ζωή μέσα απ' τα χέρια σου, δεν είναι πληγωμένη η καθημερινότητά σου. Τι κι αν πασχίζεις να το κρύψεις με τερτίπια, την επιφάνεια μόνο καλύπτεις και όχι την ουσία.
Δεν πιάνουν τα θεατρικά τα κόλπα στην ζωή.
Σημασία έχει να μην πονάς και όχι να μην το δείχνεις.
Ξέρω πολλούς που πονάνε μα δεν το δείχνουνε, έχουνε λέει, αξιοπρέπεια.
Ξέρω πολλούς που προσποιούνται στην σκηνή ότι πονάνε, είναι η δουλειά τους.
Αλλά δεν γνώρισα ποτέ αξιοπρεπή ηθοποιό που να πόναγε και να μην κατέβηκε από την σκηνή.
Δεν πιάνουν τα θεατρικά τα κόλπα στην ζωή.
Σημασία έχει να μην πονάς και όχι να μην το δείχνεις.
Ξέρω πολλούς που πονάνε μα δεν το δείχνουνε, έχουνε λέει, αξιοπρέπεια.
Ξέρω πολλούς που προσποιούνται στην σκηνή ότι πονάνε, είναι η δουλειά τους.
Αλλά δεν γνώρισα ποτέ αξιοπρεπή ηθοποιό που να πόναγε και να μην κατέβηκε από την σκηνή.
Από σεβασμό στην δουλειά του, δεν θάθελε να μπλέξει την τέχνη του με το καθημερινό του το καμουφλάζ.
Διπλή η ζωή μα και πραγματική επάνω στην σκηνή.
Η άλλη μπλέκεται τόσο με τα ονείρατα που άντε να την ξεμπερδέψεις.
Διπλή η ζωή μα και πραγματική επάνω στην σκηνή.
Η άλλη μπλέκεται τόσο με τα ονείρατα που άντε να την ξεμπερδέψεις.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου